αναμνήσεις

Μας συντροφεύουν παντού.Είναι ένα κομμάτι της ζωής μας για να θυμόμαστε το παρελθόν.
Αναμνήσεις μας ξυπνάνε βλέποντας μια φωτογραφία,ακούγοντας ένα τραγούδι,λέγοντας μια λέξη,μόνο με μια κίνηση μας μπορεί να σκεφτούμε κάποιον ή κάτι.Αυτό είναι η ανάμνηση.Έρχεται στην μνήμη μας και φεύγει με ένα χαμόγελο γλυκό ή με ένα δάκρυ χαράς ή λύπης.

Είναι υπέροχο συναίσθημα,ένα συναίσθημα που μπορεί να μας γυρίσει πίσω στα παλιά .. εκεί που θα σκεφτούμε την πρώτη μας σκανταλιά σε μικρή ηλικία νομίζοντας ότι είμαστε τα χειρότερα παιδιά του κόσμου γιατί μας μάλωσαν οι γονείς μας,το πρώτο μας φιλί ή οτιδήποτε σημαντικό η ασήμαντο έχει συμβεί στην ζωή μας.Αναπολώ στιγμές και νιώθω όμορφα, και ας δακρύζω ,πίσω από αυτό το δάκρυ κρύβεται ένα βαθύ χαμόγελο που με κάνει να ξεχνάω κάθε κακία για το πρόσωπο κάποιου.Μπορεί οι αναμνήσεις αυτές να πονάνε αρκετά αλλά στηρίζομαι στα γεγονότα που με έχουν κάνει δυνατό και σκέφτομαι αισιόδοξα.

Και αν οι αναμνήσεις μένουν πίσω πίσω στην άκρη του μυαλού μας,ποτέ δεν πιάνουν σκόνη γιατί μόνο του το μυαλό προγραμματίζει να τις ξεσκονίζει συνέχεια.. είτε καλές ,είτε κακές πάντα σου αφήνουν το δικό τους στίγμα!

Όλοι έχουμε χάσει ανθρώπους από τη ζωή μας.
Και αυτό που κρατάμε είναι τα άσχημα κομμάτια του puzzle.
Αυτές οι στιγμές όμως δεν χάνονται,ούτε οι άσχημες ούτε οι καλές.

Εμένα οι ομορφότερες αναμνήσεις που μου έχουν μείνει είναι όταν κοιτάζω φωτογραφίες και αναπολώ όλες τις όμορφες στιγμές που έχω περάσει με άτομα που αγαπώ,που έχουν βγει απ'την ζωή μου ή έστω δεν είναι πλέον στην καθημερινότητα μου.