η λογική της καρδιάς.

Ξεκινώντας είπε: << Το μόνο πράγμα που αξίζει είναι η πληγή αλλά αργότερα καταλαβαίνεις τα λάθη σου>>. Προφανώς,διότι όταν σε πληγώνουν τότε καταλαβαίνεις ότι αγαπάς και νοιάζεσαι για τον άλλον ..στην συνέχεια όμως αυτή η αγάπη γίνεται απέχθεια ,αδιαφορία και μίσος.Πόσο αφελής είμαστε να εκδηλώνουμε τόσα συναισθήματα; Δεν υπάρχει μια ισορροπία.Τα δικά μου λάθη τα ξέρω ,τα δέχομαι και πραγματικά δεν θα ήθελα να τα σβήσω και να μπορούσα να το κάνω.Μπορεί να μην μαθαίνω από αυτά και να επαναλαμβάνω ξανά και ξανά αλλά όταν η καρδιά μιλάει ,η λογική σωπαίνει ..Έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει λογική στα "θέλω" της καρδιάς.
 Ίσως ,να μην καταλάβατε τίποτα ή να σας μπέρδεψα με όλη αυτή τη παράλογη φλυαρία μου αλλά εγώ καταλαβαίνω και δεν με ενδιαφέρει οι άλλοι να ξέρουν παραπάνω ..

Χαμένος στον εαυτό μου.Παράνοια!

Το μυαλό μου κρυώνει με σκέψεις .
Σαββατόβραδο γυμνό.
Τύψεις και έρωτας.

Περπατώ κοιτάζοντας μπροστά και συγχρόνως δεν προσέχω τίποτα απολύτως.
Ακούω τις φωνές της πόλης για να ξεχάσω τις σκέψεις μου.Ποιες σκέψεις;
Δεν ξέρω τι σκέφτομαι.Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν έχω μέρος να πάω.
Μέρος που θέλω να είμαι .. να ανήκω.Δεν θέλω να πάω κάπου συγκεκριμένα.
Θέλω απλά να χαθώ,να βρω τον χαμογελαστό Πάνο ξανά.

Τα ουρλιαχτά του μυαλού μου.

Τα λόγια σου,αγκάθια στην βαμπίρικη καρδιά μου.Ο χρόνος όμως με ξεγελάει αγγίζοντας αυτά που νιώθω.Θέλω τόσα να σου πω ,μα όλο με σιωπή προσφέρεις την παρουσία σου.Ειρωνικά τώρα γελάς μέσα στην συννεφιά.Διώξε τα μαύρα σύννεφα και δώσε μου τον θόρυβο σου! Αγγίζοντας αυτή τη σιωπή ,από το παράθυρο μου κοιτάζω .. καθώς το κρύο αθόρυβα εισχωρεί στο δωμάτιο με την σκέψη σου. Και
ενώ ξέρω ότι ο δρόμος σου ανήκει στο "μακρυά" πλέον .. εγώ επιμένω σε αυτήν την χαζή σκέψη.Ίσως το ράδιο συνεχίσει να παίζει αρκετό καιρό ακόμα αλλά κοιτάζοντας την ανάμνηση δεν θα σταματήσει ποτέ.
Και ερχόμαστε στην μέρα ετούτη. Έφτασε η ώρα,ο καιρός,η ημέρα.Τα περιοδικά ξεφυλλίζουν το παρελθόν και εγώ ήρθε η ώρα να κλείσω την πόρτα επιτέλους.Μα και να έχασα τον δρόμο μου ,τον βρήκα επιτέλους,με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η σελίδα γύρισε.Με ένα αντίο προς το παρόν ...