Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Νυχτερινές ασυναρτησίες

Ηλίθιες σκέψεις και βροχή συναισθημάτων.
Είναι δυνατόν πάντα να εμπιστεύομαι τους λάθος ανθρώπους;
Θέλω να φύγω να εξαφανιστώ από όλους αυτούς που μόνο πόνο μου προκαλούν.

Ένα άδειο τρένο είναι η ζωή.
Μπορείς να καθίσεις όπου θέλεις μα δεν ξέρεις ποια θέση θα είναι η πιο βολική.. 
Πώς να παίξεις αυτό το παιχνίδι;
Ζούμε για να κάνουμε λάθη από 'τι φαίνεται ή για να ζούμε στα λάθη των άλλων!
Είναι τραγικό να κάνουμε όνειρα διότι ακόμα και να τα πραγματοποιήσουμε,στην 
συνέχεια δημιουργούνται άλλα μεγαλύτερα και αδύνατα να εκπληρωθούν.


Δεν είναι ο κόσμος μου αυτός.
Γεννήθηκα σε λάθος πλανήτη μάλλον.Ας μπορούσα να δω ξανά τον κόσμο που έβλεπα σαν παιδί!
Έναν κόσμο όμορφο χωρίς πόνο,στεναχώρια,έρωτες,ψέμματα,υποκρισία και όλα 
τα άσχημα που συμβαίνουν.Η ζωή αλλάζει και μαζί της αλλάζουμε και μεις. 
Γι' αυτό πρέπει να θυμόμαστε ποιοι ήμασταν για να αποφασίσουμε ποιοι θέλουμε να γίνουμε.. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου